English version:
25th of April was ‘world malaria day’. For us, the malaria group a special day. A prof from Switzerland visited us and talked about the new antimalarial drugs research. Malaria still kills a lot of people, especially young children and more and more parasites get resitent. What we do in the lab is just a small part of a big group that fights against this terrible disease.
I gave away my parasites last week to Masego so she could make gametocytes. Normally we grow asexual parasites which are very easy to grow. If you want the sexual parasites, the gametocytes, you need a different way of feeding the parasites. It also takes up to two or three weeks. This week I started my final assay and then I can really start with the results for my bachelor thesis. I need to finish because I only have two weeks left! I did feel weird, my final assay. My project is almost finished.
On 30 April, we had to say goodbye to Bianca (picture at the end), a postdoctoral student. She got a new job and everyone was so happy for her. We made a video where everyone wished here good luck. I think it’s so lovely that people organize a farewell when someone leaves. They come all together and eat or drink something. These people have been there for years. I can’t image how it feels. I will miss the lab and the people and I’ve only been there for 18 weeks.
Last weekend, I visted Johannesburg with the Gautrain. A very modern train that connects some cities and the airport. In a market, I bought a customized bracelet and we enjoyed the food there. In the afternoon we visited the apartheidmuseum. Something you have to see if you are in Johannesburg. On Sunday I went to Tierlantynkies with Doré and Thinus. A little market with food, music and different things like jewelry and cooking material. Before we went there we went to the chruch again. It was a bit hard to follow in Afrikaans but it worked.
On 22 of May, I’ll go to Cape Town with two other girls from my house at Tuksdorp. We’re going on a ‘holiday’. I’m very curious cause everyone loves Cape Town apparently. On the first of June I’ll come back to Pretoria. After that I have two weeks left but I think I will still go to the lab and help my friends with their projects. I start to realize that I have 4 weeks left in Pretoria and 2 in Cape Town. Time goes so fast!
Nederlandse versie:
Donderdag 25 april was ‘world malaria day’. Voor ons, de malaria groep, een speciale dag. We kregen een prof over de vloer vanuit Zwitserland die het verhaal vertelde over de nieuwe drugs die nu in onderzoek zijn. Wat wij doen in het lab is maar een klein deeltje van een grote groep mensen die vecht tegen deze vreselijke ziekte. 219 million gevallen en 435 000 doden. Dit is de impact van de malaria parasiet. Het is niet omdat we in België en Nederland geen malaria meer hebben dat we veilig zijn voor altijd! Een besmette mug kan ervoor zorgen dat malaria terug komt in onze landen. Daarom moet iedereen de handen in elkaar slaan in de hoop een malaria vrije wereld te creëren.
Mijn parasieten heb ik weggegeven aan Masego zodat ze er gametocyten van kan maken. Normaal groeien we enkel de aseksuele parasieten maar als je de seksuele fasen wil, de gametocyten dus, dan moet je een heel andere manier van voeding gebruiken. Het duurt ook veel langer, twee tot drie weken. Ik moet nog één assay opnieuw doen en dan kan ik normaal beginnen aan de resultaten van mijn bachelorproef. Het wordt tijd want binnen twee weken moet alles af zijn! Vrijdag 26 April kreeg ik nieuwe parasieten voor mijn laatste assay’s. Ik heb ze zo snel mogelijk klaar gemaakt voor een assay en op 2 Mei kon ik er eindelijk aan beginnen. Het gaf wel een vreemd gevoel. Dit was mijn laatste opdracht. Hierna is het enkel mijn bachelorproef schrijven en anderen helpen in het labo. Het voelt vreemd aan dat we al Mei zijn.
30 April hebben we ook afscheid genomen van Bianca (zie volgende foto), een postdoctoraal student die een nieuwe job gekregen heeft. We hebben een filmpje gemaakt waarin iedereen haar succes toewenst. Ik vind het prachtig dat er hier altijd een ‘farewell’ wordt georganiseerd wanneer iemand van de PhD studenten of hoger vertrekken. Ze zitten hier al jaren en het moet toch moeilijk zijn afscheid te nemen. Ik, die hier maar 18 weken ben zal deze plaats en de mensen missen.
Vorig weekend ben ik ook naar Johannesburg geweest met de Gautrein. Een heel moderne trein die enkele steden en de luchthaven met elkaar verbindt. Daar heb ik op een marktje een armbandje laten maken en hebben we genoten van het eten. In de namiddag hebben we het apartheidsmuseum bezocht. Iets wat je moet gezien hebben als je in Johannesburg bent natuurlijk. De zondag ben ik naar de Tierlantynkies geweest met Doré en Thinus. Een markt met muziek, eten en allerijl spulletjes. Daar heb ik ook enkele souvenirtjes gevonden voor thuis. Daarvoor ben ik weer mee geweest naar hun kerk. Het was moeilijk om te volgen in het Afrikaans maar ik kon toch het meeste begrijpen.
Op 22 Mei vertrek ik naar Kaapstad met twee meisjes. We gaan ‘op reis’. Ik kijk er zeker en vast al naar uit want iedereen vindt Kaapstad echt de moeite. Ik kom pas op 1 Juni ’s nachts terug. Daarna heb ik nog twee vrije weken waar ik vermoedelijk nog wat ga helpen met mijn vrienden op hun stage. Het besef begint te komen dat ik maar 4 weken meer heb in Pretoria en 2 in Kaapstad. Dat lijkt niks in vergelijking met de 18 weken waarmee ik begonnen ben.
